Binaire Donderbezem

Van rune teken tot binaire code.

De donderbezem is een zeer oud teken dat werd gebruikt om onheil af te weren. Het werd vooral gebruikt waar kwetsbaarheid beschermd moest worden, zoals bij stadspoorten en stadsmuren, huizen en schuren. Dat onheil was dan voornamelijk onweer en natuurkrachten in het algemeen zoals storm. Zodat het ook wel ‘hagelkruis’ werd genoemd. Het had een sterke symbool functie want feitelijk was het een gemetseld of gesmeed amulet van een diep geworteld bijgeloof. Ook gesmeed, want het anti- donderteken werd ook verwerkt in sierlijke muurankers.
Waarschijnlijk is het de stilering van een oud gebruik om een bezem schuin tegen de muur van een huis te zetten, Dit ook om onheil af te wenden.

De QR-code is complementair aan de achtergrond die de oude muur van de vesting vormt. In deze muur zijn drie oude Donderbezem symbolen in het metselwerk verwerkt. Dus het oer oude symbool in contrast met het nieuwe digitale .

Objectief gezien was de donderbezem een symbool zonder waarde. Het kon niets afweren en je zelfs negens voor waarschuwen. We konden pas echt iets beginnen tegen blikseminslag toe de bliksemafleider werd uitgevonden. En je kan je, met onze nuchtere blik en kennis van nu.

Niet goed voorstellen dat mensen zoveel moeite deden om het donderbezem symbool in muren te metselen.  
Hoewel; we niet eigelijk helemaal niet zoveel anders dan de mensen uit het verleden. Ook wij ontlenen nog altijd veel aan symbolen en symboliek, misschien nog wel meer dan dat in het verleden het geval was.

We zijn in onze ’moderne’ wereld omringd door een veelheid aan symbolen. Zonder de betekenis van die symbolen te weten kunnen we bijvoorbeeld onze smartfoon niet bedienen. Of raken we op een luchthaven het spoor bijster.
Maar het gaat nog veel verder. We ontleden een zekere status aan symbolen. We lopen rond met grote letters en opvallende merken op onze kleding. Tatoeëren zelfs tekens op onze huid.
Waarom doen we dat? Ontlenen we daar speciaal krachten aan, een gevoel van meerwaarde, voelen we ons daarom sterker? Er lijkt bij de mens, in welke tijd hij dan ook leeft. Een sterke behoefte te bestaan ons te omhullen met symbolen. 
We verschillen niet zo heel veel van de generaties voor ons. De tijd was anders, maar niet de menselijke geest. We hadden en hebben nog steeds dezelfde angsten, onzekerheden en tasten in het totale duister bij het grip krijgen op onverklaarbare mysteries.